Oscylacja

Mianem oscylacji określamy szybkie i krótkotrwałe zmiany — typy oscylacji serca płodu. Odróżnia się cztery typy oscylacji, płodowej częstości skurczów serca, które można stwierdzić tylko techniką oznaczania natychmiastowej częstości skurczów a mianowicie: typ niemy (milczący) o amplitudzie poniżej 5 uderzeń na minutę, typ falujący zawężony o amplitudzie 5-—10 uderzeń na minutę, typ falujący o amplitudzie 10—25 uderzeń na minutę oraz typ skaczący (saltatoryczny), w którym amplituda przekracza 25 uderzeń na minutę. Niezmienność podstawowej częstości skurczów serca płodu lub zmiany poniżej 5 uderzeń na minutę określa się brakiem oscylacji lub oscylacją niemą (milczącą). Przyczyny tego stanu mogą być następujące: a. fizjologiczny stan spoczynku płodu, określany przez niektórych autorów snem płodu, b. nadmiernie silna czynność skurczowa macicy, c. bardzo silny ucisk pępowiny, d. ograniczenie zdolności adaptacyjnej serca płodu jako wynik nasilonej kwasicy, e. działanie depresyjne na układ nerwowy płodu preparatów farmakologicznych stosowanych u matki (morfina, mieszanka lityczna itp.). Oscylacja skacząca — saltatoryczna, tj. przekraczająca 25 uderzeń na minutę — przemawia za lekkim zaburzeniem w przepływie krwi przez naczynia pępowinowe. Może być również wywołana niedotlenieniem płodu, skurczami macicy oraz uciskiem główki płodu.