Ocena zapisu – kardiotokografia

Rejestracja płodowej częstości skurczów serca (FHR — Fetal Heart Ratę), prowadzona w sposób ciągły z jednoczesną rejestracją czynności skurczowej macicy, określana jest mianem kardiotokografii. Za pomocą nowoczesnych środków techniki pomiarowej można określić czas trwania każdej ewolucji serca płodu lub czas między odpowiednimi składowymi następujących po sobie ewolucji, a wartości te zostają przeliczone na płodową częstość serca i przedstawione w postaci liczbowej lub analogicznej, lub też w obu formach zapisu jednocześnie. Płodowa częstość skurczów serca jest określona czasem trwania pojedynczych ewolucji serca i jest odwrotnie proporcjonalna do tych wartości. I tak np., jeśli czas trwania jednej ewolucji serca płodu wynosi sekundy, to obliczona na tej podstawie częstość skurczów serca płodu w danym momencie wynosi 120/min. Analizując uzyskane podczas porodu krzywe częstości skurczów serca płodu, można znaleźć pewne wspólne charakteryzujące je cechy, które pozostają w korelacji ze stanem płodu, a mianowicie: 1. podstawowa częstość skurczów serca płodu, 2. oscylacja częstości skurczów serca płodu, 3. periodyczna lub sporadyczna deceleracja i akceleracja częstości skurczów serca płodu.