Choroba zakrzepowa

W etiologii choroby zakrzepowej w połogu najbardziej istotnymi czynnikami są: 1. wzmożona krzepliwość krwi, 2. zwolniony przepływ krwi u leżących położnic, 3. uszkodzenie śródbłonków, 4. żylaki kończyn dolnych oraz w obrębie miednicy, 5. zakażenia połogowe, 6. niedokrwistość poporodowa. Częstość występowania zakrzepów w naczyniach żylnych pozostaje w związku z przebiegiem ciąży i porodu, a w szczególności ze sposobem rozwiązania. Zgony w następstwie zatoru naczyń płucnych i zawału płuc notuje się: a. po porodach samoistnych w 0,03%o, b. po pochwowych operacjach położniczych w 0,2%o, c. po cięciu cesarskim w l,3%o. Profilaktyka. Objęcie profilaktyką i wprowadzenie antykoagulantów do leczenia zakrzepicy żył głębokich pozwala obniżyć umieralność oraz częstość występowania zespołu pozakrzepowego. Aktywna terapia ruchowa połączona z wczesnym wstawaniem położnic jest zasadniczym czynnikiem w profilaktyce choroby zakrzepowej, zarówno po porodach samoistnych, jak i operacyjnych. Gdy wczesne wstawanie jest niemożliwe, zaleca się terapię ruchową w łóżku w postaci gimnastyki kończyn, ćwiczeń oddechowych, częstych zmian pozycji w łóżku itp. Profilaktykę środkami przeciwkrzepliwymi prowadzi się tylko w wybranych przypadkach. Przy jawnej zakrzepicy żył głębokich stosowanie heparyny może zapobiec zatorowi tętnic płucnych oraz późnym następstwom. Stosowanie antykoagulantów we wczesnym połogu wymaga dużej ostrożności, a przed upływem 24 godzin po porodzie jest przeciwwskazane. Heparynę stosuje się dożylnie w dawkach 50 mg co 6 godzin. Po obniżeniu czasu krzepnięcia do około 30 minut zmniejszamy dawkowanie. Pochodne dikumarolu stosujemy w dawkach malejących, rozpoczynając od 60 mg. Obniżenie czasu pro- trombinowego nie powinno przekroczyć 25%. Terapię fibryno- lizynami (streptokinazą) można prowadzić tylko w zakładach z dobrze zorganizowaną pracownią koagulologiczną. Leczenie połogowego zakrzepowego zapalenia żył w fazie obrzęku obejmuje: 1. Unieruchomienie chorej kończyny, z ułożeniem w pozycji uniesionej i lekko zgiętej w stawie kolanowym i biodrowym. 2. Środki przeciwkrzepliwe. 3. Antybiotyki. 4. Środki przeciwbólowe.