Elektrokardiografia płodowa

Amplituda potencjałów podczas czynności serca płodu jest mała w porównaniu z osobami dorosłymi lub nawet z dziećmi. Rejestrację prowadzi się za pomocą odprowadzeń bezpośrednich i pośrednich. Przy odprowadzeniach pośrednich pojawiają się zakłócenia, których źródłem mogą być potencjały elektryczne mięśni brzucha, tułowia, macicy oraz interferujące zespoły QRS matczyne. Zakłócenia nasilają się znacznie podczas czynności porodowej, co sprawia, że przydatność elektrokardiografii płodowej jest większa podczas ciąży, a ograniczona w czasie porodu, jeśli nie stosuje się odprowadzeń bezpośrednich. Zapis płodowego elektrokardiogramu w odprowadzeniach zewnętrznych ma małą amplitudę. Załamki P i T tylko wyjątkowo są rejestrowane, zwykle daje się odróżnić załamek R, nieco rzadziej zespół QRS. Metodyka odprowadzeń bezpośrednich polega na tym, że już przy rozwarciu umożliwiającym wprowadzenie rurki amnioskopowej umocowuje się elektrody na części przodującej płodu. Umocowanie elektrod do części przodującej jest możliwe za pomocą przyssawki bądź też stosuje się elektrody przypominające klipsy, zakładając je przy użyciu odpowiednich kleszczyków aplikacyjnych.