Technika pobierania próbki krwi włośniczkowej płodu

Pobieranie małych próbek krwi włośniczkowej płodu stało się możliwe po wprowadzeniu do klinik położniczych amnioskopii. Warunkami niezbędnymi do pobrania próbki krwi włośniczkowej z owłosionej skóry głowy płodu są: pęknięty pęcherz płodowy oraz rozwarcie ujścia macicy, umożliwiające wprowadzenie rurki amnioskopowej. Oczywiście, im większy stopień rozwarcia ujścia i wstawienia się główki w miednicy, tym warunki do tego zabiegu są korzystniejsze. Próbkę krwi pobieramy w czasie skurczu macicy, jest to bowiem łatwiejsze technicznie z uwagi na bardziej dostępną część przodującą oraz szybsze wypływanie krwi z miejsca nakłucia. Po ułożeniu rodzącej na fotelu zmywamy zewnętrzne narządy płciowe wodą z mydłem, a następnie 0,1% roztworem sterynolu. Jeśli istnieją ku temu warunki, wykonujemy płukanie pochwy również 0,1% roztworem sterynolu, po czym przeprowadzamy badanie zewnętrzne rodzącej. W zależności od aktualnej sytuacji położniczej — po założeniu rurki amnioskopowej lub za pomocą wzierników pochwowych uwidaczniamy odpowiednią powierzchnię owłosionej skóry główki płodu, po czym starannie oczyszczamy ją gazikiem ze śluzu, wód płodowych, krwi lub smółki. Ponownie pocieramy uwidocznioną część skóry gazikiem zwilżonym 95% alkoholem etylowym. Następnie suchym gazikiem pocieramy skórę, aby ją osuszyć i wywołać przekrwienie. Nożyk, o szerokości ostrza nie przekraczającej 2 mm, ujmujemy imadłem tak, aby długość klingi nie przekraczała 2 mm. Nakłucie skóry główki płodu wykonujemy prostopadle, w górnym odcinku uwidocznionej powierzchni. Jeśli wypływanie krwi jest nazbyt skąpe lub bardzo wolne, pocieramy skórę suchym gazikiem i nakłuwamy ponownie w bliskiej odległości od poprzedniego miejsca nakłucia. Krew pobieramy do heparynizowanej szklanej rurki włosowatej, której koniec jest wprowadzony do cienkiego, polietylenowego cewnika. Grubszą końcówkę cewnika trzymamy w ustach, zasysając do włosowatej rurki szklanej, w sposób ciągły — bez pęcherzyków powietrza — wydobywającą się z nakłutej skóry krew w chwili utworzenia się kropli. Po wypełnieniu rurki włosowatej krwią wyjmujemy jej koniec z cewnika, wprowadzamy do jej światła mieszadełko, uszczelniamy oba jej końce kitem, potem — przesuwając wzdłuż jej podłużnej osi magnes — uruchamiamy mieszadełko. Jeśli z miejsca nakłucia skóry wydobywa się krew, stosujemy ucisk gazikiem. Przed stwierdzeniem, że krwawienie ustąpiło całkowicie, nie należy usuwać rurki amnioskopowej lub wzierników, Wśród grożących powikłań wymienia się następujące: a. zakażenie rodzącej, b. krwawienie z miejsca nakłucia skóry, c. zakażenie płodu. Ryzyko powikłań związanych z pobieraniem próbki krwi płodowej jest bardzo małe pod warunkiem przestrzegania następujących zasad: a. nakłucie owłosionej skóry główki płodu nie może być głębsze niż 2 mm, b. ścisłe stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki, c. nie należy usuwać rurki amnioskopowej bądź też wzierników przed sprawdzeniem, czy krwawienie ustąpiło.